Een jaar geleden hebben wij een tandem gekocht. Voor fietstochten in onze eigen omgeving. Wij hadden al, sinds ik een onbetrouwbaar linker been heb, de gewoonte om tijdens tripjes in Nederland, een tandem te huren. Ik vind het een uitkomst voor mensen als wij, wij houden van fietsen, maar voor mij, met een been dat soms onverwachte bewegingen maakt, is het niet veilig fietsen op een solo fiets. Mijn partner daarentegen, heeft geen beperking. Daarom hebben we gekozen voor een tandem. Dan kunnen we toch samen fietsen. Als mijn voet van de trapper af schiet, dan houdt hij (mijn partner) een beetje in, en kan ik het juiste moment uitzoeken om mijn linkervoet weer op het pedaal te krijgen. Ik kan er ook voor kiezen mijn linkervoet op de middenbalk te plaatsen en alleen met rechts te fietsen. Het sturen, het remmen, en de route laat ik over aan mijn partner, en zelf ontspan ik, en geniet van de omgeving. Een mens moet tenslotte kunnen delegeren, dat maakt het leven veel gemakkelijker.
Het enige nadeel van achter elkaar zitten, is dat het lastig kan zijn om een gesprek te voeren. De gesprekken stellen we dus gewoon uit tot een rustpauze op een bankje langs de route. We hebben in ons vooronderzoek wel overwogen om een fiets te kiezen waarbij je naast elkaar zit, dat is waarschijnlijk gezelliger, maar die fietsen zijn nogal breed, en in onze stedelijke omgeving zijn de fietspaden niet zo breed. Dus hebben we uiteindelijk toch maar voor een klassiek model gekozen waarbij je achter elkaar zit. Tot onze volledige tevredenheid. Dus nogmaals: Een pluim voor de tandem!
April 2022