Categorie Posts

Deze roman wordt goed samengevat door deze zin eruit: “It was strange at once to be so familiar yet so separated.” Een roman over familie-relaties, kunst en taal. Het is ook een meditatieve roman, waarin weinig gebeurt. De vertelster wisselt overpeinzingen over de aard van het leven af met herinneringen en telefoongesprekken.

Een prachtig verstild boek. De verteller,  Kazu woont in een daklozen kamp in het park bij Ueno Station. Hij vertelt zijn levensverhaal. Geboren in het jaar waarin ook de Japanse keizer Hirohito geboren werd, verliep zijn leven van een eenvoudig man parallel aan dat van de keizer.

Na twee blogposts over literaire hoogtepunten uit de twintigste eeuw, wil ik nu aandacht besteden aan iets totaal anders, nl. een juridische thriller uit het midden van de 19e eeuw. Een boek dat ik enkele jaren geleden in de maand december las...

indrukwekkende landschap en de natuur, als van allerlei ontmoetingen van de vele personages, die soms vriendschappelijk zijn, maar soms ook heel pijnlijk, en dan eerder tot onbegrip en conflicten leiden.

Ik bespreek dit boek als eerste omdat ik het een prachtig boek vind, en het met enige regelmaat herlees. Het is een autobiografische roman van Virginia Woolf, geschreven in de stream-of-consciousness stijl, en het wordt beschouwd als een hoogtepunt uit de 20ste eeuwse Engels talige literatuur.

Lezen doe ik graag, ik zou dan ook graag een deel van mijn blog aan het onderwerp boeken willen besteden, of aan het onderwerp lezen. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe ik dat zou willen vormgeven. Ik ben daar nog wat over aan het denken.