Nieske van der Heijde

Laatst een stukje gefietst door de stad, en langs de kust. Het was een zonnige winterdag. Een winterdag met een lenteachtige sfeer. Door de lichtval leek het wel voorjaar.

Bomen in de winter. Bomen vind ik mooi in elk jaargetijde, maar in de winter zie je vooral de structuur van de boom. Dan zijn alle versieringen verdwenen en blijft alleen de basis over. Na het vallen van de bladeren blijven alleen de stam, dikkere takken, dunnere takken en een wirwar van kleine takjes en twijgjes over. Sommige soorten bomen zien er zo zonder hun bladeren heel keurig gekapt uit, hun takken wijzen allemaal recht naar boven, parallel aan de stam. Andere soorten zijn knoestiger, met kronkelige takken, en een doolhof aan kleinere takjes die om elkaar heen gegroeid zijn. In de winter zie je alleen de donkere silhouetten van bomen, duidelijk afgetekend tegen het grijs van de lucht. Er zijn ook bomen die, toen de stam boven een bepaalde lengte kwam alleen nog maar horizontaal vertakt zijn. Dan heeft de wind, nadat de boom een bepaalde hoogte bereikt had, hem geen kans meer gegeven hoger te worden. In de duinen zie je wel zulke exemplaren. In de stad zie je ook heel veel Berken met tengere hangende takken. Ze zien er vaak wat kwetsbaar uit. Verder zijn er in zo’n gebied aan de kust als waar wij wonen ook veel Dennen met dikke volle takken met bossige plukken donkere naalden, die groen blijven in de winter. Een paar dagen geleden zag ik ergens, ook een paar Treurwilgen waarvan de takken al lichtgroen begonnen te kleuren. De lente lijkt dus al in aantocht.